Prolog

Siedziała na fotelu z nogami pod brodą i myślała. Myślała nad tym co jej powiedział, jak mógł, głupi patafian(nazywając go delikatnie), miała go dosyć, ale tyle lat się przyjaźnili. Przecież to musiało coś znaczyć, zwłaszcza, że była to prawdziwa przyjaźń, bynajmniej tak jej się zdawało. Z resztą jeszcze rano byli parą..... jak mógł.... otarła  łzę z policzka, postanowiła, że nie będzie przez niego płakać,znalazł sobie inną.  Proszę bardzo, do cholery jasnej!  Nie będzie przez sukinsyna płakać. Włączyła  muzykę i zaczęła śpiewać :
” byłam tylko chwilą, nie tą wybraną, tą jedyną tak bardzo chciałam zostać, tak bardzo chciałam zostać,  lecz ty już miałeś dość nas starczyłam ci na miesiąc, to chyba był twój rekord tęskniłam, choć wiedziałam ze nie tego pokochałam”

-Nie będę przez chuja płakać!-wykrzyknęła na głos, dobrze, że jej mieszkanie zabezpieczone było „Muffilato” była więc pewna że nikt jej nie usłyszał, nie wiedziała że ktoś ja obserwuje i to od dłuższego czasu, w sumie to, to …. od końca bitwy.......