Rozdział 1 - Kłamstwa.

Tego samego dnia rano.....

Hermiona aportowała się do Nory. Umówiła się z Weasleyami i Harrym. Jeszcze była dziewczyną Wesleya i była najszczęśliwszą kobitą na świecie, oczywiście dzieliła to miejsce z Ginny, która wiodła szczęśliwe życie z Harrym.  Miona i Ron za niedługo mieli mieć roczną rocznice. Za tydzień mieli również cała czwórką wracać do Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Wszyscy byli szczęśliwi, nic nie zapowiadało tego, że „idealny” związek się rozpadnie...
Rzuciła się na przyjaciółkę, która leżała na swoim łóżku.
-Hej Ginny!-wykrzyknęła i zaczęła ją ściskać jak tylko dała radę, oczywiście nie za mocno.
-Witaj, potworze!- krzyknęła Gin i zaczęła przytulać się do przyjaciółki.- Tak dawno Cię nie widziałam, ciągle znikasz gdzieś z moim braciszkiem i w ogóle nie miałaś dla mnie czasu ostatnio.
-Gin, ja ci chciałam przypomnieć, że ty i Harry też ciągle gdzieś znikacie i ja nie wnikam co robicie-powiedziała i pokazała dziewczynie język.
-Osz, ty mendo, ty!- krzyknęła Gin i rzuciła w Mionę poduszką.
Zaczęły bitwę na poduszki, gdy nagle do pokoju wpadła pani Weasley, a wraz za nią Harry.
-Co się tu dzieje?!?!?-krzyknęła.
-Cześć Miona- powiedział wybraniec i ją przytulił.  Zobaczył ją od razu, gdzie by nie poznał burzy takich loków.
-O,Hermiono,kochanie już jesteś. Tak się cieszę, że cię widzę. Co tam słychać u Ciebie, Ron ostatnio nic nie mówi tylko ciągle go nie ma, ja wiem, że wy potrzebujecie być ze sobą cały czas, ale nie możecie czasem do nas wpadać? - Hermiona momentalnie posmutniała, przecież Ron miał pomagać Georgowi w Magicznych dowcipach co jest grane....-Jak to cały czas nie było go u mnie cały ostatni tydzień?-powiedziała i zaraz tego żałowała, bo humor prysł nie tylko jej ale i wszystkim wokół.Nagle usłyszeli na dole trzask towarzyszący teleportacji.


*********************************************************************************

Witam :)

To dopiero początek ;) Wierzę, ze udało mi się was zaciekawić. Proszę o komentarze i wasze opinie.